De koper bij een Franse veilinghouder moet van de Nederlandse rechter € 30.000 betalen voor het twee jaar opslaan van tekeningen. Dat is bijna net zoveel als hij voor de tekeningen had betaald. Hoe kreeg de veilinghouder dat voor elkaar?
De zaak is voor de Rechtbank bijzonder genoeg om deze in zijn wekelijkse nieuwsbrief op te nemen. Reden genoeg voor ons om deze ook onder uw aandacht te brengen. Wat speelde hier?
Een Nederlandse kunsthandelaar kocht in maart 2018 op een veiling in Parijs voor ruim € 40.000 elf tekeningen. Vervolgens betaalde hij niet. In december 2018 werd hij door de Franse rechter veroordeeld om de tekeningen en de proceskosten te betalen aan de veilinghouder. In januari 2020 betaalde de koper de tekeningen, maar daar was wel een aanmaning van Russell Advocaten voor nodig. Om betaling zeker te stellen, waren wij bovendien gedwongen om beslag te leggen onder de koper.
De kunsthandelaar weigerde de rekening voor de opslag, die inmiddels bijna € 20.000 bedroeg, te betalen. Dat maakte een gang naar de rechter onvermijdelijk. De koper probeerde op allerlei manieren om de gang van zaken te vertragen, maar uiteindelijk kon de rechter toch een oordeel vellen. Hoe luidde dit?
De kunsthandelaar stelde dat hij er niet van op de hoogte was gesteld welke opslagkosten hij zou hebben moeten betalen. Hij had deze dus ook niet aanvaard. Daarom maakten die kosten volgens hem geen deel uit van de koopovereenkomst met de veilinghouder. Deze kon echter bewijzen dat dit niet klopte. In zijn algemene voorwaarden wordt uitdrukkelijk vermeld, ook in het Engels, dat er opslagkosten worden berekend als de koper niet tijdig betaalt. Tijdens de veiling zelf is uitdrukkelijk gewezen op de opslagvoorwaarden. Bovendien zijn deze te raadplegen op de website van het veilinghuis. Daarmee stond voor de rechter vast dat er opslagkosten moesten worden betaald.
Maar moesten de opslagkosten zo hoog zijn als de veilinghouder stelde? De kosten moesten per kavel betaald worden. Volgens de koper pasten de tekeningen in één map en waren zij daarom één kavel. Volgens onze cliënt waren het elf kavels. Hij kreeg gelijk van de rechter. De opslagkosten variëren naar gelang de grootte van de kavel. Met de omvang daarvan werd dus al rekening gehouden. De koper moest daarom per tekening betalen. Dat werd in totaal ruim € 30.000. En dat de kosten zo hoog waren opgelopen, kwam omdat hij zo laat betaald had.
De koper had hiermee echter nog niet de gifbeker volledig uitgedronken. Samen met deze procedure liep een vergelijkbare zaak van een andere cliënt van ons kantoor. Daarin mocht hij nog eens ruim € 40.000 aftikken voor een onbetaald kunstwerk, opslagkosten, beslagkosten, incassokosten en proceskosten. Al met al een resultaat waar zowel onze cliënten als wij tevreden mee kunnen zijn.
Heeft u een geschil met een koper die niet betaalt? Of heeft u nog geen algemene voorwaarden en wilt u die wel hebben? Ook uw bestaande voorwaarden controleren wij graag voor u. En natuurlijk kunt u ook voor andere vragen en geschillen over kunst en recht bij ons terecht. Neem contact met ons op:
Een Afrikaans masker dat voor 150 euro was verkocht bracht op een veiling 4,2 miljoen euro op. Konden de Franse verkopers de verkoop ongedaan maken? Hoe zou deze zaak in Nederland zijn afgelopen?
Na negen jaar is er eindelijk duidelijkheid naar wie de schatten van de Krim moeten. Volgens de Hoge Raad moeten zij naar de staat Oekraïne, de eigenaar en beheerder van de archeologische voorwerpen die in 2014 in bruikleen waren gegeven aan het Allard Pierson Museum in Amsterdam. Hoe is de Hoge Raad tot oordeel gekomen?
Het nieuws dat een medewerker kunst uit het British Museum zou hebben gestolen was reden voor Nieuwsuur om mr. Paul W.L. Russell te interviewen. Omdat dergelijke diefstallen vaker voorkomen is het van belang dat musea hun collectie goed beheren en beschermen. Waar moeten zij in het bijzonder op letten?
Wanneer is sprake van 230a-bedrijfsruimte en wanneer van 290-bedrijfsruimte? Wat betekenen deze termen eigenlijk? En vooral: welke gevolgen heeft dit verschil voor verhuurders en huurders van deze bedrijfsruimte?
De strijd om de Krimschatten nadert na negen jaar de ontknoping. Na het advies van de advocaat-generaal is nu de Hoge Raad aan zet om het eindoordeel in Nederland in deze kwestie te geven. Vaak volgt de Hoge Raad het advies van de A-G. Hoe luidt dit advies?
Op de valreep heeft de regering nog in 2022 haar reactie gegeven op het eerdere advies van de Commissie Collectie Nederland (Commissie-Buma). Wat zijn de voorstellen? Welke gevolgen hebben deze voor eigenaren, erfgenamen en verzamelaars van kunst?
